Bu site, kullanıcı deneyiminizi geliştirmek için tanımlama bilgileri kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek, ÇEREZ POLİTİKAMIZI kabul etmiş olursunuz.
Bir ACS üye numaranız varsa, bu hesabı üyeliğinize bağlayabilmemiz için lütfen buraya girin. (isteğe bağlı)
ACS gizliliğinize değer verir. Bilgilerinizi göndererek, C&EN'e erişim kazanıyor ve haftalık bültenimize abone oluyorsunuz. Verdiğiniz bilgileri okuma deneyiminizi daha iyi hale getirmek için kullanıyoruz ve verilerinizi asla üçüncü taraf üyelere satmayacağız.
K. Barry Sharpless ile röportaj yapmanın nasıl bir şey olduğu hakkında bir fikir edinmenin en iyi yolu langırt oynamaktır. Aklı bir kez karıştığında, konuşmanın tam olarak nereye gideceğini asla bilemezsiniz. Tartışma konuları, Jersey kıyılarında balık avlamaktan asetilkolinesteraz inhibitörlerine, sevgili evcil köpeği Batty'ye birkaç dakika içinde atlayabilir. Ve Sharpless, düşünce dizisinin mutlaka doğrusal olmadığını kabul eden ilk kişi olacak. “Genellikle sorulara cevap vermem” diye itiraf ediyor. “Tam cümlelerle konuşmuyorum ve yazmak için çok zamanım var.”
Bu yılki Priestley Madalyası K. Barry Sharpless, isteklerini yerine getirmek için moleküller elde etmede usta. Kimyanın iki etkili alanına öncülük etmiştir: asimetrik kataliz ve tıklama kimyası. Ve kimyagerlerin lejyonlarına ilham verdi. Bu molekül üreticisinin New Jersey, Manasquan'da balık tutmaktan Kimyada Nobel Ödülü'nü kazanmaya nasıl geçtiğini öğrenmek için okumaya devam edin.
Sharpless'ın arkadaşları, eski öğrencileri ve meslektaşları, onu tanımlamaları istendiğinde "eksantrik" ve "geleneksel olmayan" gibi kelimelere ulaşıyorlar. Ama hepsinin sonunda vardıkları tanım, onun "bir molekül gibi düşündüğü"dür. Bu tabir Sharpless'ın kendisinden kaynaklanmış gibi görünüyor - lisans organik kimya öğrettiği süre boyunca öğrencilere tam da bunu yapmalarını tavsiye etti. Sharpless'ı bilenler, bunun, moleküllerin nasıl davranacağını ve onların emrini nasıl yerine getirebileceğini bilme konusundaki esrarengiz yeteneğini özetlediğini söylüyor.
Neredeyse 50 yıla yayılan bir kariyer boyunca, bu kimyasal sezgi, California'daki Scripps Research'te WM Keck Kimya Profesörü olan Sharpless'a, 2001 Nobel Kimya Ödülü'nün yarısını da içeren, tek aralıklı iki sayfayı dolduran bir ödül listesi kazandırdı. özgeçmişinde. Bu yıl, “katalitik, asimetrik oksidasyon yöntemlerinin icadı, tıklama kimyası kavramı ve azid-asetilen siklokatma reaksiyonunun bakır katalizli versiyonunun geliştirilmesi” için Amerikan Kimya Derneği'nin en yüksek onuru olan 2019 Priestley Madalyası ile tanınıyor. ”
Sharpless, "Priestley'i almak maviden gerçek bir cıvata gibi geldi ve hiç beklemediğim bir şeydi," diyor. Geçmişteki birçok Priestley Madalya Sahibinin aksine, bilim politikasından ve kimya dergisi editörü olarak hizmet etmekten kaçındı. “Ben sadece hayatımı kimyagerlerin daha iyi kimya yapmasını mümkün kılmak için harcayan bir kimyagerim” diyor.
Sharpless, merkezi bilimde bir kariyer öngörmedi. Üniversitedeki son dönemine kadar tıp fakültesi öğrencisi olmasına rağmen, denize olan sevgisi tarafından yönlendirildi ve bir balıkçı teknesinin kaptanı olma düşüncelerini besledi - tıpkı Sharpless'ın kara koyunu olarak tanımladığı Dink amcası gibi. aile.
Sharpless, Philadelphia'da büyüdü, ancak gençliğinin yazlarını New Jersey kıyılarıyla buluştuğu Manasquan Nehri'ni keşfederek geçirdi. Ailesinin yakınlarda bir kulübesi vardı ve annesinin serbest dolaşmasına izin vereceğini söylüyor. “Hayatı, merak ettiğim her şeyi orada öğrendim” diyor. Sharpless büyüdükçe, amcası Dink ile birlikte Manasquan'da balık avlamaya başladı.
Sharpless, Philadelphia'daki bir Quaker okuluna gitti ve ona Almanca okumayı ve konuşmayı öğretmesine borçluydu (daha sonra eski kimya literatürünü taramak için yararlı bulacağı bir beceri). Ama zamanının çoğunu balık tutmayı hayal ederek geçirdiğini söylüyor. “As'ı almak için yapmam gerekenler dışında okulda pek bir şey öğrenmedim” diye hatırlıyor.
Sharpless, lisans eğitimine 1959 sonbaharında Dartmouth Koleji'nde başladı. Birinci sınıf öğrencisiyken bir kayak kazasında bacağını kırdı ve tüm kış dönemini organik kimya okumak için koltuk değnekleriyle kütüphanede topallayarak geçirdi. “Sadece beğenmekle kalmadım, her şeyi hatırlayabiliyordum” diyor. "Bana sorabilecekleri, cevaplayamayacağım bir soru olduğunu sanmıyorum."
Dartmouth kimya profesörü fahri Tom Spencer, “1960 sonbaharında doğrudan yüksek lisans okulundan verdiğim ilk derste 135 Dartmouth lisans öğrencisi arasında en iyi öğrenciydi” diyor. "Bir acemi olarak, bu açıkça çok parlak ve çılgınca enerjik olan bu genç adamın ne kadar yetenekli olduğunu takdir edecek hiçbir temelim yoktu, ama neyse ki onu bilim alanında kariyer yapmaktan alıkoymadım."
Spencer, kimyasal stok odalarının esasen öğrencilere açık olduğu günlerdi ve Sharpless, kimyasalların siren çağrısına karşı koyamadı.
Sharpless, “Benim gibi insanlar, bir laboratuvara girersek, gerçekten aşık olma şansımız olur” diyor. "Depodaki tüm kimyasalları -kokuyu, tadı- ezberledim," diyor şaka yapıp yapmadığını anlamayı zorlaştıran bir tonda. Ciddi olsun ya da olmasın, bu tür bir duyusal deneyim güvenlik açısından önerilmez.
Ama Sharpless yaz boyunca araştırma yapmak için Dartmouth'da hiç kalmadı. “Balık tutmayı daha çok sevdim” diyor.
Spencer, Sharpless'ın cerrah olan babası "Barry'nin tıp fakültesine gideceğini ve onun izinden gideceğini varsaymıştı" diyor. Ancak Sharpless'ın kimyadaki yeteneğini gören Spencer, onu bu alanda yüksek lisans yapmaya teşvik etti. “Bir gün babası beni aradı ve 'Bu çocuğa ne yapıyorsun?' dedi. Spencer hatırlıyor. Babası benim kim olduğumu ve neden Barry'nin hayatını mahvetmeye çalıştığımı merak etti. Ama Barry'nin yeteneklerini anlattığımda babası geri adım attı ve daha sonra coşkulu bir destekçi oldu.”
Sharpless, lisansüstü eğitim için batıya, Stanford Üniversitesi'ne taşındı ve burada yüksek lisans öğrencisi olarak Eugene E. van Tamelen ile kolesterol biyosentezi ve doktora sonrası araştırmacı olarak James P. Collman ile organometalik kimya üzerinde çalıştı. Ancak Sharpless'ın Stanford'daki zamanında meydana gelen en etkili olay, bir plaj partisinde Jan Dueser ile tanıştığı zamandı. Sharpless, “Jan, Dartmouth'tan arkadaşlarımdan biri olan Doug Walgren'in randevusuydu” diye hatırlıyor.
İkili, bir buçuk yıl sonra, 1965'te kaçtı ve Sharpless, onu demirleme ve başarısının büyük bir kısmı için ona kredi verdi. Örneğin, K. Barry Sharpless'ın Nobel otobiyografisi ve bir patlama sırasında koruyucu gözlük takmadığı için bir gözünü nasıl kaybettiğini anlatan bir hikaye gibi, K. Barry Sharpless'ın imzasının altında görünen anlamlı yazıların çoğu, aslında, , Ocak tarafından yazılmıştır.
(Komik bir yana: Walgren, Pennsylvania'nın 18. Bölgesi'nden seçilen ABD Temsilciler Meclisi'nde yedi dönem geçirdi. O ve Sharpless arkadaş kaldılar ve Sharpless 2001'de Nobel Ödülü'nü kazandığında Walgren aradı ve Jan cevapladı. Ona dedi ki, “ Düşünsene Jan, seninle evlenseydim belki başkan olabilirdim.”)
1969'da Sharpless, Harvard Üniversitesi'ndeki Konrad E. Bloch'un laboratuvarında postdoc olarak enzimoloji okumak için Massachusetts'e taşındı. Ertesi yıl, Stanford'da fakülte pozisyonu almadan önce yedi yıl geçirdiği Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde yardımcı doçent oldu. Ancak üç yıl sonra MIT Kimya Bölümüne tekrar katıldı.
Stanford'da Sharpless, çift bağları asimetrik olarak oksitlemek için yollar geliştirmeye çalışıyordu ve düz C=C manzarasını iki olası oksijen içeren 3-D şeklinden sadece birine dönüştürüyordu. İşinin durduğunu hissettiğini hatırlıyor. “Asimetrik epoksidasyon konusunda atılım yaptığımızı MIT'ye geri dönmek için ayrıldığımı söyledikten bir ay sonraydı” diyor. Grubu keşfi bir ay önce yapmış olsaydı, “Muhtemelen gitmezdim” diyor.
Sharpless, çingene güvesi feromon (+)-disparlure sentezlemek için onu kullanarak asimetrik epoksidasyonun faydasını gösterdi.
Sharpless'ın laboratuvarında yıllarca süren geliştirmelerden sonra, kendisinin ve doktora sonrası Tsutomu Katsuki'nin sonunda keşfettiği reaksiyon, birincil ve ikincil alilik alkolleri enantioselektif bir şekilde 2,3-epoksialkollere dönüştürmek için titanyum bileşikleri ve kiral ligandları kullanan Sharpless asimetrik epoksidasyondu. Reaksiyon, yüksek enantiyoseçicilik ile çift bağları oksitlemek için metalleri öngörülebilir bir şekilde kullanmanın mümkün olduğunu gösterdi ve Nobel komitesi tarafından belirtilen çalışmanın bir parçasıydı. Reaksiyonun faydasını göstermek için Sharpless'ın grubu, onu dişi çingene güvelerinin seks cezbedici olarak kullandığı kimyasal olan (+)-disparlure yapmak için kullandı.
Görünüşe göre feromonun bir miktar kalıcılığı var. Sharpless laboratuvarı Stanford'dan MIT'ye taşınırken, 1980'de New England'da büyük bir çingene güvesi istilası meydana geldi. Sharpless grup üyelerinden bazıları Boston'da uçaktan indiğinde, güveler (+)-disparlure sentezi sırasında laboratuvarda giydikleri “yıkanmış ama yine de çekici kıyafetlerine” saldırdı, diye hatırlıyor Jan Sharpless.
Çingene güvesi saldırısının haberi, o sırada MIT'de Albert ve Vera List Görsel Sanatlar Merkezi'nin müdürü olan Kathy Halbreich'e ulaştı. 1985'te performans sanatçısı Thomas Kovachevich MIT'de ikamet edecekti ve Halbreich Sharpless'a bir işbirliğinin mümkün olup olmadığını sordu.
Ortaya çıkan performans parçası, MIT'de dik bir şekilde tırmıklanmış bir oditoryumda yapıldı. Oditoryumun ortasındaki büyük, kare bir kaide üzerinde Sharpless ve Kovachevich, (+)-disparlus uygulanmış, kağıt mendile benzer büyük kağıt tabakalarını dalgalandırdılar.
MIT kimya profesörü Rick Danheiser, “Fikir, tüm bu çingene güvelerini odanın en üstüne salması ve feromonla kaplı bu kağıtlar için nasıl bir kestirme yol yaptıklarını gösterecekti” diyor.
Jan, güve pupalarının gösteri gününde yumurtadan çıkmaları için bir ordu araştırma laboratuvarından sipariş edildiğini hatırlıyor. “Tam zamanında yumurtadan çıktılar ama ne yazık ki küçük kanatları tam olarak gelişmemişti, bu yüzden çocuklar uçamadı” diyor. "Endişe etmeyin. Seks ne olursa olsun, adamlar her koridorun tepesinde serbest bırakıldılar ve merdivenlerden aşağı yuvarlandılar, sonra yerden platforma zıplamaya çalıştılar.
Danheiser, Sharpless'ın bir yıl önce lisans organik kimya dersi için benzer bir gösteri gerçekleştirdiğini hatırlıyor. Bu durumda, erkek güvelerin kanatları tamamen oluşmuştu, ancak (+)-farklılığı havalandırma sistemi tarafından odanın her tarafına üflenmişti. Danheiser, serbest bırakıldıktan sonra çingene güvelerinin her yerde çılgınca uçtuğunu hatırlıyor. Öğrencilerin üzerine indiler ve panik başladı.
Çingene güvesi gösterisi planlandığı gibi gitmese de Danheiser, bunun Sharpless'ın öğretim tarzının bir göstergesi olduğunu söylüyor. Danheiser, “Barry her zaman sınıfı eğlendirmenin bir yolunu bulmaya çalışıyordu ama aynı zamanda bunu bilinçli bir şekilde yapıyordu” diyor. "Kimyaya olan tutkusu derslerinde kendini belli ediyordu ve bu bulaşıcıydı."
1986'dan 1988'e kadar Sharpless'ın laboratuvarında doktora sonrası çalışan Harvard'dan Eric Jacobsen, asimetrik epoksidasyonun kimya camiasında inanılmaz bir heyecan uyandırdığını söylüyor. “Metalleri organik sentez için yararlı bir şekilde kullanan ilk reaksiyon değildi, ama kimyagerlerin stereokimyayı tahmin edilebilir bir şekilde kontrol etmesine izin veren gerçekten ilk reaksiyon” diyor.
Jacobsen MIT'deyken, Sharpless ile şu anda Sharpless asimetrik dihidroksilasyon olarak bilinen reaksiyon üzerinde çalıştı. Bu dönüşümde, bir alken, bir kiral kinin ligandı varlığında osmiyum tetroksit ile reaksiyona girerek, bitişik karbonlarda iki -OH grubu bulunan bir visinal diolün tek bir diastereomerini oluşturur. Sharpless'a Nobel Ödülü kazandıran kiral olarak katalize edilen oksidasyon reaksiyonlarından bir diğeri.
Jacobsen, “Bir sonuç dikkatini çektiğinde Barry inanılmaz heyecanlanıyor, ancak laboratuvardaki insanlar için bunun ne olacağı her zaman net değil” diyor. “Çok şanslıydım çünkü dikkatini çeken bir şey üzerinde çalışabildim. Ve bir kez dikkatini çektiğinde, bu inanılmazdı. Bir problemin içine dalıp onun tarafından özümsenmesi inanılmazdı.”
Jacobsen, doktora sonrası New York'ta annesini ziyaret ettiği sırada bir Şükran Günü'nü hatırlıyor. “Telefon çalıyor, annem açıyor ve arayan Barry Sharpless” diye hatırlıyor. "Laboratuvarda çalışmak hakkında, danışmanınız sizi Şükran Günü'nde ararsa bunun kötü bir şey olduğunu bilecek kadar biliyordu - kaputumda yangın falan var." Jacobsen gergin bir şekilde telefonu aldı ve Sharpless'ın sadece kimya hakkında konuşmak istediğini gördü. "Birkaç gün önce yaptığımız bir konuşmayı takip etmek istedi çünkü düşünmeden edemiyordu."
1990'da Sharpless, o sırada enstitünün başkanı olan Richard Lerner tarafından cezbedilen Scripps'e taşındı. Lerner, “Kimyasal bir deha olduğu açıktı” diyor.
Scripps'te geçirdiği süre boyunca Sharpless, asimetrik katalizden tıklama kimyasına dönüşmeye başladı. Tıklama kimyasının arkasındaki ana fikir, yalnızca birbirleriyle kovalent olarak "tıklamak" için yay yüklü moleküler yapı taşlarını kullanmaktır.
Sharpless ve Jan, tıklama kimyası takma adını birlikte buldular. Yakalayacağını düşünmediğini, ancak aliterasyonlu etiketin sıkışıp kaldığını ve tıklama kimyasının biyokimya, malzeme bilimi ve yüzey bilimi dahil olmak üzere çok farklı bilim alanlarında kullanım bulmaya geldiğini söylüyor.
Birkaç farklı tıklama reaksiyonu olmasına rağmen, en önde gelen örnek bakır katalizli azid-alkin siklo ilavesidir (CuAAC). Bu reaksiyon, iki parçayı birbirine bağlayan bir 1,2,3-triazol oluşturmak üzere bir azid ve bir alkini birleştirir. Azidler ve alkinler arasındaki reaksiyonlar yeni değildi. Bunların raporları 20. yüzyılın başlarına kadar uzanıyor ve Ludwig Maximilian Üniversitesi Münih'ten Rolf Huisgen, tipik olarak 1950'lerin sonlarında kavramı sağlamlaştırmasıyla tanınır.
Ancak Huisgen'in tasarladığı dönüşüm uzun zaman aldı, yüksek sıcaklıklar gerektirdi ve iki farklı regioizomer üretti - Sharpless'ın aradığı yay yüklü reaksiyon neredeyse hiç yoktu. 2002'de Sharpless ve grubu, reaksiyonu katalize etmek için bakır(I) kullanırlarsa, su içinde, oda sıcaklığında anında harekete geçirebileceklerini ve bunun sadece bir regioizomer ürettiğini bildirdi.
Sharpless, sentetik kimyagerlerin tıklama kimyası hakkında ilk konuşmaya başladığında hoşlanmadıklarını söylüyor. "Çok basitti," diyor ve bu onlara bir hakaretti. Ancak diğer çizgilerden bilim adamları, dönüşümün ne kadar yararlı olabileceğini gördüler. Her türlü sistemdeki bağlantıları garanti etmek için kullanabilirler. Yüzey bilimciler, bir molekülü bir yüzeye tutturmak için tıklama kimyasını kullanabilirler; biyokimyacılar bunu bir biyomolekülü bir haberci moleküle bağlamak için kullanabilirler. Sharpless, bu insanların güvenilir bir şekilde ve hemen hemen her koşulda çalışan bağ kurma kimyasına ihtiyacı olduğunu söylüyor. "Kanalizasyondan kim bilir ne elde etmek zorunda olan malzeme bilimcileri ve biyologlar gibi bağlara ihtiyaç duyanlar, temelde soru sormuyorlar. İşe yarayan bir şeye sahip oldukları için çok müteşekkirler.”
1980'lerde Sharpless'ın laboratuvarında doktorasını alan ve Scripps'te bir meslektaşı olarak Sharpless ile tıklama kimyası üzerine çalışan Georgia Teknoloji Enstitüsü'nden MG Finn, “Tıklama kimyası tamamen Barry'nin fikriydi, tamamen onun ilham kaynağıydı” diyor. “Vizyonunu ifade etmesine ve kavramların ayrıntılarını geliştirmesine yardımcı olmaktan gurur duyabilirim, ancak yolun her adımında gerçekten Barry'nin liderliğini takip ediyordum.”
Harvard'dan Jacobsen, tıklama kimyasının inkar edilemez derecede faydalı bir araç olduğunu, ancak çoğu insanın ilk başta böyle görmediğini söylüyor. Sharpless'ın fikir hakkında ders vermeye başladığı zamanı hatırlıyor. "O zamana kadar asimetrik katalizde iki büyük keşif yapmıştı ve o gerçekten bu alandaki devdi. Jacobsen, “O noktada herkes Nobel Ödülü alacağından oldukça emindi” diyor.
Yani Sharpless ders vermeye davet edilecekti. Jacobsen, "Asimetrik oksidasyon konusundaki çalışmaları hakkında konuşmak yerine, tamamen sol alandan çıkmış gibi görünen bu fikir hakkında konuşmaya başladı," diye devam ediyor Jacobsen. "İhtiyacımız olan şeyin iyi tepkiler olduğuna karar verdi. İşleri tamamen güvenilir bir şekilde birbirine bağlayacak bir şey. Kimyagerler genellikle böyle düşünmezler. Kimyacılar, 'İşte yapmak istediğim bir molekül; bunu yapmanın en iyi yolunu düşünmeme izin verin' veya 'İşte anlamak ve yararlanmak istediğim bazı tepkiler; Bununla ne yapabileceğime bir bakayım.' ”
Ancak Sharpless, kimyagerlerin her türlü farklı koşulda şeyleri birbirine bağlayacak güvenilir bir tepkiye ihtiyaçları olduğunu söylüyordu. Jacobsen, “Ve izleyicilerin aklını kaybettiğini düşünerek birbirlerine baktıklarını hatırlıyorum” diyor. “O zamanlar bir şeylerin peşinde olduğunu bildiğimi, onu yeterince iyi tanıdığımı ve onun gerçekten iyi bir fikre sahip olduğunu bilecek kadar dehasını deneyimlediğimi söylemek isterim. Ama gerçek şu ki, kimsenin gelmekte olanı gördüğünü sanmıyorum. Sadece Sharpless, büyük tepkimeleri keşfetmesi gereken bu fikrin -sadece şeyleri birbirine bağlayabilecek ve tamamen genel olabilecek herhangi bir tepkime- kimyada dönüştürücü olacağını gördü.
Jacobsen, “Tepki vermeden önce bunun hakkında konuştu” diye ekliyor. “Ve asimetrik kataliz hakkında konuşmaya davet edildiği için konuşma yaptığında insanların ona neredeyse kızdığını hatırlıyorum ve bu çılgın fikirden bahsetmeye başladı ve henüz keşfetmediği bir tepkiyi tarif etti.”
Finn, "Kesinlikle birçok insan aklını kaçırdığını düşündü," diye kabul ediyor. "Burada asimetrik kataliz için önde gelen laboratuvarlardan birine sahipti ve dışarıdan tamamen farklı bir şey yapmak istiyormuş gibi görünüyordu. Ardından, farklı bir şekilde yapmak istediği şeyin organik kimyacılara bilimlerini tamamen farklı bir şekilde öğretmeye çalışmak olduğunu söylemeye devam etti” diyor. "Birçoğu onun neye vardığını anlamadı ya da anladıklarını düşündü ve reddetti." Ancak Finn, zamanın, onun kavramının moleküler bilimlerde yadsınamaz bir etkisi olduğunu gösterdiğini ekliyor.
Stanford'dan tıklama kimyasını ilk benimseyen Carolyn Bertozzi, “Biyoortogonal kimya ve kimyasal biyoloji alanlarında neler olup bittiğine dikkat etmedikçe, Barry'nin neden deli olduğunu düşüneceğini bilmiyorum” diyor. “Belki tarih, sentetik reaksiyon geliştirme ana akımındaki kimyagerlerin nihayet biyologlar için ne kadar önemli olabileceklerini öğrendiği bir nokta olarak, kimyasal biyoloji ve ilaç keşfindeki kesinlikle en önemli reaksiyonlardan biri olan Barry'nin bakır aracılı reaksiyonuna bakacak. ”
Sharpless'ın birkaç yıldır meslektaşı olan ve arkadaşı olmaya devam eden MIT'den JoAnne Stubbe, “Barry, dünyayı değiştirecek veya başka türlü yapamayacağınız bir şeyi yapacak bir kimya geliştirmek istiyor” diyor. Tıklama kimyası, yaratıcılığının bir kanıtıdır, diyor. "Herkes ve kardeşi kullanıyor."
Sharpless'ı tanıyanlar, onun makalelerini okuyarak ve bilimini öğrenerek adamın kim olduğu hakkında gerçek bir fikir edinemeyeceğinizi söylüyor. Scripps Research'ten Phil Baran, “Onunla gerçekten etkileşime geçmeli ve bilgeliğini bire bir deneyimlemelisiniz” diyor. “İnanılmaz derecede kibar ve sıcak ama aynı zamanda bazen çok utangaç. Kimyasalları insanlara tercih ediyor. Kimyaya devam edersen onunla tartışmalar saatlerce sürebilir. ”
Scripps'in bir diğer meslektaşı olan Gary Siuzdak, "Sentetik olan her şey hakkındaki ansiklopedik bilgisi, ayak uydurmak için zorlayıcı ve biraz da göz korkutucu olabilir" diyor. "Onunla ilgili hatıralarımın çoğu, bir şeyleri çabucak bırakmak ya da düşüncelerini sormak için ofisine yaptığı ziyaretle başladı ve 3 dakika, 3 saatlik kontrollü bir fikir ve heyecan fırtınasına dönüştü."
Bu Sharpless'ın kusurları olmadığı anlamına gelmiyor. Büyük bir kamu konuşmacısı olmadığını kabul eden ilk kişi olurdu. Ve beyninin kablolu yapısı, tek bir şeye odaklanmasını zorlaştırıyor. Eksikliklerine rağmen, arkadaşları ve meslektaşları onun iyi bir kalbe sahip olduğunu ve bir hataya karşı cömert olduğunu söylüyor.
MIT'den Stephen L. Buchwald, Buchwald'ın enstitüde profesör olarak ilk yıllarında Sharpless'ın ofisine gittiğini hatırlıyor. Buchwald, Sharpless'ın 1985'te birkaç bin dolara mal olan kapsamlı Organometalik Kimya adlı ödüllü kitap serisine sahip olduğunu fark etti - Sharpless'ın kişisel fonlarından ödediği para. Buchwald, Sharpless'a pahalı seriye sahip olmasından etkilendiğini söylediğini söyledi. Buchwald, "Ertesi gün ofisime girdiğimde tüm seriyi alıp masama koymuş ve bana vermişti" diyor. "Daha sonra, onun geri ihtiyacı olduğu ortaya çıktı. Ama geri vermemi istemek yerine başka bir set satın aldı.”
Sharpless'ın şu anki yüksek lisans öğrencilerinden biri olan Gencheng Li, Scripps'e geldiğinde yüzme bilmediğini anlatıyor. Sharpless bunu öğrendiğinde, San Diego'da yaşayamayacağını ve yüzme bilmediğini söyleyerek Li'yi bir yüzme koçuyla seanslara yazdırdı.
Sharpless bir akıl hocası olarak ünlenmiş olsa da, öğrencileri onun örneğini izleyerek öğrendiklerini söylüyorlar. 1998'den 2003'e kadar Scripps'te Sharpless ile doktorasını yapan Merck & Co.'nun West Point, Pennsylvania'daki Discovery Chemistry Departmanı müdürü Antonella Converso, “Risk almak Barry'nin laboratuvarında her zaman güvenliydi” diyor. içeri girip, 'Bunu denedim ve işe yaramadı' deyin ve hırslı tepkiler denemenin hiçbir yankısı olmayacaktı. Bu bana, iyi bilimin dayak yolu üzerinde olmadığını öğretti. İyi bilim, yan fikirlerdedir. Sadece gözleriniz açık devam etmeniz ve başarısız olmaktan korkmamanız gerekiyor."
Harvard'dan Jacobsen, “İnsanlar onun inanılmaz bir sezgiye sahip olduğunu söylüyor ama bunun onun hakkını verdiğini düşünmüyorum” diyor. “Sezgiden çok daha fazlası olduğunu düşünüyorum. Diğer insanların basitçe yapamayacağı şekilde düşünmeyi biliyor.”
Sharpless'ın uzun zamandır arkadaşı ve Scripps'teki meslektaşı Julius Rebek, “Barry kadar başarılı biri ve bunu çok çaba harcamadan yapıyor gibi görünen biri, rakiplerinde çok fazla kıskançlık yaratıyor” diyor. "Bence Barry bu faydalı, çığır açan kilometre taşlarını bulduğunu defalarca gösterdi. Yaratıcı metodolojileri, nesiller boyu kimyagerlere dayandı ve onları zenginleştirdi.” Rebek, Priestley Madalyası'nın "onun devasa çalışmalarının ve kimya camiasına hizmetinin yerinde bir takdiri" olduğunu söylüyor.
Gönderim zamanı: Nisan-02-2019